Goede voornemens volhouden

Het eerste kwartaal van het jaar is alweer om. Een mooi moment om terug te kijken op onze goede voornemens. Persoonlijk ben ik ervan afgestapt om met oud en nieuw goede voornemens te maken. Ik doe het liever het hele jaar door. Een aantal van mijn voornemens werken (sporten houd ik vol hoewel er soms weken zijn dat ik wat weinig ga). En met één voornemen heb ik meer last. Op de één of andere manier lukt het me maar niet om 's avonds eerder naar bed te gaan. Hoe komt dat toch? Ik zou toch moeten weten hoe ik het voor elkaar krijg?

Ken je dat? Je neemt je voor om te stoppen met roken, af te vallen, te sporten of wat dan ook en dat gaat goed: een uur, een dag (of twee) of zelfs een paar weken en dan verval je weer in je oude patroon. Hoe komt dat toch? Er wordt veel gezegd dat het aan je motivatie ligt, dat je geen goede strategie hebt, of dat je niet genoeg wilskracht hebt.

De oorzaak ligt echter veel dieper. Gelukkig: dat betekent dat je niet zwak bent (en ik ook niet) en dat je geen gebrek aan wilskracht hebt. Het heeft namelijk te maken met onbewuste waarden, overtuigingen, ideeën over wie je bent en met iets dat je hebt meegemaakt (en wat je niet meer weet) of iets dat uit het gezin van herkomst komt. Zo kan het zijn dat je onbewust de overtuiging hebt dat je dik moet zijn om jezelf te beschermen. Dat je niet kunt stoppen met roken omdat je de overtuiging hebt dat dit moeilijk is. Of dat je op een niet zo versterkende manier probeert alles uit het leven te halen omdat je dit (onbewust) ook voor iemand anders doet.

Het kan tijd en reflectie kosten om de werkelijke oorzaak van jouw gedrag te ontdekken (soms gaat het heel snel). Maar het is de moeite waard: je hoeft dan geen uitputtingsslag met jezelf te leveren om je gedrag te veranderen. Dat gaat dan een stuk makkelijker of soms zelfs automatisch.

Als ik naar mezelf kijk weet ik dus nog steeds niet wat de oorzaak is van mijn te late naar bed gaan. Ik weet wanneer het begonnen is, dat wel. En misschien heb ik iemand anders nodig om me te helpen zoeken zodat ik het patroon kan doorbreken. Wie weet.

Samenwerken met een positieve intentie

Samen kunnen we meer bereiken. Samen bereiken we verbinding. Wat staat ons te doen in het creëren hiervan? Openheid, vertrouwen, onbaatzuchtigheid en eerlijkheid staan aan de basis hiervan. Wat is ervoor nodig om dit te creëren?

Een tijdje terug zat ik te lezen in een oude Happinez, waarin het volgende stond:
1+1 = meer.

Dit gaat over het boek 'het derde alternatief' van Stephen Covey, waarin hij ingaat op het oplossen van de meest uitdagende problemen op het werk, privé en in de maatschappij. In plaats van 'jouw manier of mijn manier' stelt hij een nieuwe mogelijkheid voor. Hij noemt dit 'het derde alternatief', dat bestaat uit het nastreven van synergie. Synergie is iets anders dan een compromis. Bij een compromis is 1 + 1 anderhalf. Bij synergie overstijgen de partijen het conflict op weg naar iets nieuws. Eén plus één is dan drie of meer. ......

Ik las ook een artikel over de kracht van intentie. Wat is intentie precies? Het is geen doel, het is een bedoeling. Een idee. Een verwachting. Ik neem mezelf soms 's morgens voor dat ik voor die dag een intentie heb: "vandaag voel ik me tevreden over datgene wat ik doe" of "ik geniet vandaag van mijn werk". In het artikel werd beschreven hoe je met intenties betere samenwerking kunt stimuleren, genezing, verbinding etc. Wat kunnen we zelf doen om meer verbonden te raken met het geheel. Hier wordt genoemd: het belangrijkste is dat je de intentie ontwikkelt er voor anderen te willen zijn. We zijn deel van een groter geheel. En loslaten van gedachten als 'hoe kan ik hier zelf beter van worden' of 'hoe kan ik de ander gebruiken' helpen om verbinding te creëren. Een gemeenschappelijk doel verenigt mensen.

Er zijn dus mogelijkheden genoeg om op andere manieren samen te werken. Als we dat willen doen, zullen we onze eigen ego's moeten overstijgen naar een nieuwe synergie. We zullen er voor elkaar moeten zijn. En wat we kunnen doen is een intentie hebben om elkaar te laten groeien en dat we de ander op een positieve manier benaderen. Dat komt onszelf en de bedrijven waarvoor we werken ten goede.

Wanneer we positieve intenties onderkennen van elkaar, ontstaat begrip. Is dat niet een mooi uitgangspunt? De intentie hebben om de positieve intenties van anderen te herkennen en te willen zien?

Oorzaak en gevolg

Er is een tijd geweest dat ik alles wat gebeurde toeschreef aan mijn verleden en aan het lot. Dat lot is wel makkelijk: het zorgt ervoor dat je niet naar jezelf hoeft te kijken. Inmiddels weet ik dat het anders is. Dat geeft wel meer verantwoordelijkheid naar mezelf. Als ik van de trap val kan ik schelden op de trap, maar misschien had ik gewoon te veel haast en keek niet goed uit. 

Hoe werkt dat dan? Alles (ook mensen) bestaat uit energie. Deze energie vormt moleculen en die vormen samen weer grotere delen, met ruimte ertussen. Intussen is ontdekt dat de ruimte tussen de moleculen ook uit energie bestaat. Toen de radio net ontdekt werd, ontdekten we dat er geluidsgolven zijn, die van het ene punt naar het andere punt gaan. Nu zijn we zo ver dat we deze golven via een satelliet verbinding in een oogwenk van de ene kant van de aarde naar de andere kunnen zenden. Datzelfde geldt voor onze gedachten. Dat zijn ook golven. Zie je hoofd als een zender. We zenden uit en we ontvangen.

Als we het Universum als een ruimte overdekt met een plexiglazen koepel voorstellen, dan botsten onze gedachten deze tegen de koepel en komen weer bij ons terug. Dat waar wij op een bepaald moment open voor staan komt bij ons binnen. Als jouw zender op moeilijk staat, krijg je moeilijk terug. En niet alleen van jezelf, maar ook van alle anderen die dat uitzenden. Ergens is dat ook logisch: als jij boos bent straal je iets anders uit dan wanneer je blij bent. En hoe reageren anderen dan op jou? Wat is dus handig? Weten wat je uitzendt en weten wat je wilt! Focus hebben. Zorgen dat jouw gedachten versterkend zijn.

Neem de verantwoordelijkheid voor datgene wat je wilt bereiken. Dit wordt ook wel aangegeven met: zit je voorin de bus, heb je het stuur in handen? Of zit je achterin? In dat laatste geval moet je maar afwachten waar je terecht komt. Veel mensen zitten figuurlijk achterin de bus. En ze klagen naderhand wel, dat ze niet naar de juiste plek gebracht zijn. Wees je ervan bewust dat je een keuze hebt.

Voor mij is het een hele verantwoording dat ik mijn eigen leven creëer. Ik heb het er in ieder geval best moeilijk mee gehad. Zeker als ik weer iets meemaakte waar ik niet blij van werd. Maar als ik terugkijk, zie ik ook wat het me gebracht heeft. Soms heb ik er van kunnen leren, soms heb ik weer stappen genomen in de goede richting. En nog steeds vergeet ik regelmatig bewust te creëren, waardoor ik onbewust creëer. En dan krijg ik niet altijd wat ik wil. Het is dus handig als ik mijn focus houd op wat ik wèl wil.